SHBA dhe vendet e G7 po ushtrojnë presion mbi presidentin turk, Recep Tayyip Erdogan, që të ndalë importet e naftës dhe gazit nga Rusia. Por Turqia mbetet ndër vendet më të varura nga energjia ruse, duke e bërë këtë kërkesë jashtëzakonisht sfiduese për Ankaranë.

Sipas Autoritetit Rregullator të Tregjeve të Energjisë Turke (EPDK), në vitin 2024 rreth 66% e naftës dhe 41% e gazit natyror të Turqisë vinin nga Rusia. Kjo varësi është rritur pas luftës në Ukrainë, pasi Rusia, për shkak të sanksioneve të BE-së, po ofron energjinë deri në 15% më lirë se tregjet ndërkombëtare një përfitim që Turqia nuk dëshiron ta humbasë.

Ekspertët e energjisë vlerësojnë se një ndalim i menjëhershëm i importeve ruse do të rrezikonte sigurinë energjetike të Turqisë. Për këtë arsye, Ankaraja po ndjek një strategji diversifikimi, duke nënshkruar marrëveshje afatgjata për furnizim me gaz të lëngshëm (LNG) me SHBA-në, Egjiptin, Katarin, Algjerinë dhe Nigerinë. Vetëm marrëveshja me kompaninë amerikane Mercuria parashikon 70 miliardë metra kub gaz për 20 vjet, që do të nisë në vitin 2026.

Megjithatë, Turqia mbetet e varur nga Rusia edhe për linjitin (43%) dhe për projektin e centralit bërthamor Akkuyu, që ndërtohet nga kompania ruse Rosatom dhe pritet të përfundojë rreth vitit 2028.

Në këtë mënyrë, Turqia vazhdon të ecë në një vijë të hollë mes Perëndimit, që kërkon sanksione ndaj Moskës, dhe Rusisë, furnizuesit të saj më të rëndësishëm energjetik.